Hemoroidy – stopnie zaawansowania choroby

Rozróżnia się najczęściej trzy stopnie zaawansowania choroby.

W pierwszym stopniu zaawansowania choroby guzki czasowo powiększają się, jednak pozostają w kanale odbytu.

Czasowe powiększenie się splotu naczyniowego powoduje „wypychanie” na ku górze błony śluzowej. Pierwszą odczuwaną dolegliwością może być świąd. Może też pojawić się niewielkie krwawienie z błony śluzowej położonej wyżej, co przejawia się jednoczesnym pojawieniem się domieszki krwi w stolcu, obecnością krwi na papierze toaletowym, krwawieniem z kanału odbytu. Nie leczone zmiany chorobowe rozwijają się.

W drugim stopniu zaawansowania guzki wypadają na zewnątrz przy oddawaniu stolca, po czym cofają się do środka.

Naczynia krwionośne ulegają uszkodzeniu tak dalece, że są częściowo zastępowane przez tkankę łączną. Tworzą się guzy, które schodzą ku dołowi, w strefę bardzo wrażliwego kanału odbytu. Podczas parcia lub wypróżnienia guzy te są przesuwane przez masy kałowe ku dołowi. Oprócz krwawienia (jak w okresie I) występuje drugi ważny objaw podstawowy – ból. Jeżeli stan ten nie jest leczony i trwa kilka lat, zmiany postępują.

Trzeci stopień rozwoju choroby

W zaawansowanej chorobie splot naczyniowy utracił już swoją sprawność, a otaczające tkanki uległy zmianom zapalnym i uszkodzeniom. Znaczne uszkodzenia błony śluzowej pokrywającej hemoroidy powodują krwawienia obserwowane przez chorych, najczęściej w ostatniej fazie oddawania stolca.

„Wypadanie” hemoroidów

Zaawansowana choroba sprzyjawypadaniu guzków krwawniczych na zewnątrz. Najpierw wypada część, a następnie cały guzek. Wystarczy bowiem silne zaparcie lub ciąża, aby utrudniony odpływ żylny z żyły odbytniczej górnej osłabił tkankę podporową, doprowadził do pęknięć wiązadeł żylnych i spowodował trwałe wypadanie guzków poza odbyt. Wypadające guzki krwawnicze mają początkowo zdolność samoistnego wciągania się do kanału odbytu, by z czasem tę zdolność utracić.

Gdy hemoroidy stale wypadają na zewnątrz.

Tkanka naczyniowa jest zastępowana przez tkankę łączną i przy każdym wypróżnieniu duże guzy wypadają na zewnątrz lub pozostają na zewnątrz jako trwale wypadnięte (prolapsus). Widoczne są w ujściu kanału odbytu. Duże guzy krwawnicze pociągają za sobą ku dołowi błonę śluzową, która pozostając na zewnątrz jelita podlega stałemu drażnieniu i reaguje na to śluzową wydzieliną. Odbyt jest stale wilgotny, pojawia się brudzenie bielizny, częściowo utrzymuje się jeszcze wrażenie ucisku i ból. Ten ekstremalny okres rozwoju guzów krwawniczych występuje przeważnie u osób w starszym wieku.